Sezai Karakoç, Cumhuriyet döneminde doğup büyümüş ilk İslamcıdır, daha doğrusu Cumhuriyetin ilk kuşağı içinden çıkan tek İslamcıdır diyebiliriz. Ustası Necip Fazıl’a kadar önceki İslamcılar hep Osmanlı döneminde doğmuşlardı. Cumhuriyet döneminde doğanların önemli kısmı milliyetçilik ve Marksizm arasında bölündüler. Karakoç’un gençliğini yaşadığı 1950’li yıllarda İslam güncel bir konu olarak görülmüyordu. Osmanlı döneminde doğsalar da gençliklerini Cumhuriyet döneminde yaşayan Nurettin Topçu ve Necip Fazıl, felsefi düzeyde İslam’dan söz eden ilk düşünürlerdi; fakat tarih ve siyaset söz konusu olduğunda ikisi de milliyet kavramına ağırlık veriyor, İslam’ı tasavvuf ve felsefe bakımından değerlendiriyorlardı. İkisi de Fransa’da felsefe eğitimi almıştı ve ikisi de belli bir yerden sonra tarikat mensubu olmuştu. Karakoç bu anlamda da tektir. Bildiğimiz kadarıyla yurtdışı deneyimi yoktur ve mensup olduğu bir tarikat ve cemaat söz konusu değildir. Eğitimi ve mesleğiyle düşüncesi arasında bağlantı yoktur. İronik biçimde, Siyasal Bilgiler Fakültesi’nin Maliye bölümünden mezun olmuş ve Maliye Bakanlığı bünyesinde çalışmıştır. Bu bakımdan, daha sonraki bürokrat-teknokrat İslamcıların öncülerindendir. Buna rağmen teknik ve güncel bir düşüncesi yoktur. Daha sonra Diriliş ve Yüce Diriliş partilerine kurmasına, genel başkanlığını yapmasına rağmen reelpolitiğe mesafelidir. Düşüncesinin anahtarı “metafizik”, “soyut”, “varoluş” ve “ideal” gibi Batı terminolojisinden alınma terimlerdir. Belli dereceye kadar Negritude yani Afrika’nın uyanışı hadisesinden etkilenmiştir. Modern Fransız muhafazakar düşünürlerinden, bu akımın Türkiye acentesi sayılabilecek Yahya Kemal’den esintiler taşır. İslam ve Müslümanları ayrımsız bir bütün olarak telakki eder ve ülke ve devlet ayrımlarını, tarihsel gelişmeleri genellikle ihmal eder. Kişilik ve bireyin ruh dünyası Karakoç için esastır. İslam Toplumun Ekonomik Strüktürü’nde bile ekonomiden çok “toplumun iç yapısından” söz eder. Diriliş Neslinin Amentüsü Sezai Karakoç’un düşüncesinin, daha doğrusu tavrının özeti niteliğindedir. Karakoç’un bütün idealleri bu kitapta ifadesini bulur.
